ျပႆနာမ်ားကုိ ကုိင္တြယ္မေျဖရွင္းႏုိင္တဲ့ သူမ်ားသည္ စုိးရိမ္မႈမ်ားကုိ ပုိမုိဖန္တီတက္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ရဲ့ မိသားစုအသုိင္းအ၀ုိင္းထဲမွာ နားလည္မႈလြဲျခင္း၊ သေဘာထားကြဲလြဲျခင္းမ်ား ျဖစ္ပြားလာတဲ့အခါ၊ သူတုိ႔သည္ ဘ၀ကုိ ပုိမုိစိတ္ပ်က္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။ တခါတရံမွာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၊ ေသြးထြက္သံယုိမႈမ်ား ႏွင့္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဆုံးစီရင္မႈမ်ားလည္း ျဖစ္ပ်က္ေလ့ရွိေနၾကပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေလာကလူသား ဘ၀ထဲမွာ အားရေက်းနပ္ ျပည့္၀မႈမ်ား ဘယ္ေနရာမွာရွိပါသလဲ။
ဒီေန႔ေခတ္ လူမ်ားသည္ သူတုိ႔ရဲ့ စား၊ ၀တ္၊ ေနေရးမ်ားတြက္ စီမံခန္႔ခြဲျခင္း၊ ရွာေဖြလုပ္ကုိင္ျခင္း ႏွင့္ သူတုိ႔ရဲ့ တာ၀န္၀တၱရားမ်ားကုိ ျဖည့္စည္းျခင္းကဲ့သုိ႔ေသာ ေန႔စဥ္ ဘ၀ အသက္ရွင္ေနထုိင္ျခင္းတြက္ ၀င္ေငြ ပုိမုိလုိအပ္ရုံသာမက၊ သူတုိ႔ရဲ့ ကာမဂုဏ္အာရုံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဇိမ္ခံမႈ တုိးျမွင့္လာျခင္း ကဲ့သုိ႔ေသာ ဘ၀ေနနည္း နည္းလမ္းတစ္ခုကုိလည္း ဖြဲစည္းထားမႈဆုိတာကုိလည္း လုိအပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ၿပိဳင္ပြဲအမ်ဳိးအစား တစ္ခု ျဖစ္လာပါတယ္။
လူမ်ားသည္ သူတုိ႔ရဲ့ တာ၀န္ ႏွင့္ ၀တၱရားမ်ားထက္ ကာမဂုဏ္အာရုံေပၚမွာ ပုိမုိ အာရုံစူးစုိက္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ကာမဂုဏ္ဆုိသည္မွာ လူမ်ားနားလည္ထားတဲ့ အရာတစ္ခုတည္းကုိပဲ မယူဆေစျခင္ပါဘူး။ “ကာမ” ဆုိသည္မွာ အရာ၀တၳဳတစ္ခုခုေပၚမွာ လုိခ်င္မႈ၊ ႏွစ္သက္မႈ၊ လုိလားေတာင္းတမႈကုိဆုိလုိပါတယ္။ “ဂုဏ္” ဆုိတာကေတာ့ လုိခ်င္စရာေကာင္းတဲ့အရာ၊ စြဲမက္စရာေကာင္းတဲ့အရာ၊ လုိလားေတာင္းတမႈကုိ စြဲေဆာင္တဲ့အရာပဲျဖစ္ပါတယ္။
“ကာမဂုဏ္” ဆုိတာ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ၊ အရာ၀တၳဳေတြေပၚမွာ လုိခ်င္မႈ၊ ႏွစ္သက္မႈ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ဆုိလုိတာပါ။ ေလာကလူသားတုိ႔ ေျပာဆုိေနၾကတဲ့ ဂုဏ္ရွိမွ တင့္တယ္မယ္။
ဂုဏ္ရွိမွ လူရာ၀င္မယ္ဆုိတာမ်ဳိး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ လုိခ်င္မႈ၊ ႏွစ္သက္မႈေတြေၾကာင့္ပဲ လူေတြဟာ အဲဒီ ႏွစ္သက္စရာေကာင္းတဲ့ ဂုဏ္ေတြေနာက္ကုိ တမ္းတမ္းတတ အငမ္းမရ လုိက္ေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ဳိ႔သူမ်ားသည္ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ျပည့္ျပည့္စုံစုံရွိေနသထက္ ပုိမုိ ျပီးျပည့္စုံေနေသာ္လည္း၊ သူတုိ႔ရဲ့ ရည္ရွည္ အနာဂတ္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စုိးရိမ္းမႈမ်ားျဖင့္ သူတုိ႔ရဲ့ မေရာင့္ရဲ မတင္းတိမ္မႈမ်ားကုိ ဆက္လက္ေကြ်းေမြးေနၾကပါတယ္။ လူမ်ားသည္ သူတုိ႔ရဲ့ အုိျခင္း၊ နာျခင္း ႏွင့္ ေသျခင္းတရားနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ထိပ္လန္႔တုန္လႈပ္ၾကသလုိ၊ သူတုိ႔ရဲ့ တမလြန္ဘ၀မွာလည္း ငရဲသြားရလိမ့္မလား၊ နတ္ျပည္သြားရလိမ့္မလားဆုိျပီးေတာ့ စုိးရိမ္ထိပ္လန္႔ေနၾကပါတယ္။
ေန႔တုိင္းဆုိသလုိ လူမ်ားသည္ သူတုိ႔ရဲ့ ဘ၀ထဲမွာ မေရာင့္ရဲမတင္းတိမ္မႈမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ၾကံဳေနၾကရျပီး၊ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး သူတုိ႔ရဲ့ ျပႆနာမ်ား၊ မေရာင့္ရဲ မတင္းတိမ္မႈမ်ားကုိ အဆုံးသက္ဖုိ႔ ကုစားမႈတစ္ခုကုိ ရွာေဖြလွ်က္ ဟုိေျပးလုိက္ရ၊ ဒီေျပးလုိက္ရ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ လူမ်ားသည္ သူတုိ႔ ေသသြားသည့္တုိင္ေအာင္ ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈကုိ ဆက္လက္ရွာေဖြေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္အစစ္အမွန္ ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ အေျဖကုိေတာ့ မေတြ႔ရွိၾကပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ပဲ လူေတြဟာ ဘ၀ကုိ အဆုံးသက္သြားေနၾကပါတယ္။ လူမ်ားသည္ သူတုိ႔ အုိလာၿပီဆုိတာ ခံစားသိရွိခဲ့တဲ့အခါ စုိးရိမ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ လုိခ်င္တာမရတဲ့အခါ စုိးရိမ္ၾကတယ္။ သူတုိ႔ရဲ့ ပစၥည္းဥစၥာမ်ား ဆုံးရႈံးတဲ့အခါ စုိးရိမ္ၾကတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတုိ႔ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ဆုံးရႈံးရတဲ့အခါ စုိးရိမ္မႈမ်ားျဖစ္တက္ၾကပါတယ္။ အဲဒါေတြဟာ စိတ္ပ်က္စရာ၊ စိတ္ေ၀ဒနာမ်ားဆီသုိ႔ ဦးတည္ေပးေနပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းမွာ စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈမ်ားထိေတာင္ ျဖစ္ပြားေကာင္းျဖစ္ပြားႏုိင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဘ၀ရဲ့ တကယ့္အစစ္အမွန္ သေဘာသဘာ၀ကုိ မသိရွိၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လုိ အေႏွာက္အယွက္မ်ား၊ ဘယ္လုိ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကုိမွ ထိေတြ႔႔ မရင္ဆုိင္ဘဲ ဘ၀ကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားေနၾကပါတယ္။
ဘ၀က အၿမဲတမ္း ေျပာင္းလြဲေနျပီး၊ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလြဲေနတဲ့ စြမ္းအင္မ်ား ႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၏ ေပါင္းစုတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ရလဒ္တစ္ခုအေနနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ဘ၀ႏွင့္အညီ ဘယ္လုိအေျခေနမ်ဳိးမွာမွ အၿမဲျဖစ္တည္ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ဘ၀ဟာ ဘက္လုိက္မႈမရွိဘူးဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ခံစားမိမွာပါ။ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ စြမ္းအင္မ်ား ညီမွ်မႈမရွိတဲ့အခါ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သည္ စုိးရိမ္ပူပန္ျခင္း၊ ဖ်ားနာျခင္း၊ ေ၀ဒနာခံစားရျခင္း ႏွင့္ အျခားေသာ ျပႆနာမ်ားကုိ ေတြ႔ႀကံဳရပါတယ္။ အခ်ိန္ကာလ အတားအဆီးမရွိ ေက်ာ္လြန္ေနတယ္လုိ႔ ခံစားမိလ်င္ ထုိစိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားသည္ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားကဲ့သုိ႔ သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အလုိေလ်ာက္ ေပၚလာတက္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ကုိယ္အဂၤါအဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ အက်ိတ္မ်ားဟာလည္း သူတုိ႔ရဲ့ ပုံမွန္ လည္ပတ္ျခင္းကုိ ေျပာင္လြဲေနပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ေသြးလွည့္ပတ္မႈ၊ ႏွလုံးခုန္မႈ ႏွင့္ ဦးေႏွာက္ ကလာပ္စည္းမ်ားကုိ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိေစပါတယ္။
ျပီးေတာ့ ေလွကား တစ္ခုကုိ တြင္းထဲခ်ျပီး၊ လူအခ်ဳိ႔ကုိ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ ေအာက္ဆင္းခုိင္းလ်င္၊ ပထမဆုံး ေအာက္ကုိစဆင္းတဲ့ သူမ်ားသည္ ေပ(၄၀)(၅၀) အနက္ထိ ဆင္းသက္သည့္တုိင္ေအာင္ ေသးငယ္တဲ့ အပူပမာဏကုိ ခံစားမိျပီးေနာက္၊ မီးအပူရွိန္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ညည္းတြားမွာမဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေနာက္ထပ္ ေပ (၇၀)(၈၀) မီးအပူရွိန္ အနီးအနားအထိ ေရာက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ မီးေလာင္ျခင္း၏ အပူရွိန္ဒဏ္ကုိ ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႔ခံစားမိၾကတယ္။ ပထမဆုံး တြင္းထဲကုိ ဆင္းတဲ့သူမ်ားသည္ ေအာက္၌ရွိတဲ့ အႏၱရာယ္နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ သူတုိ႔ေနာက္ကုိ လုိက္လာတဲ့သူမ်ားကုိ သတိေပးဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ သူတုိ႔စကားကုိ နားမေထာင္ၾကပါဘူး။ ထပ္တူဆုိသလုိပဲ လူငယ္မ်ားသည္ “ သူတုိ႔က အမွားဆုိတာဘာမွမရွိဘူး၊ ျပီးေတာ့ ဒုကၡဆင္းရဲဆုိတာကုိလည္း မေတြ႔ႀကံဳၾကဘူး” ဟု ေျပာၾကတယ္။ ေ၀ဒနာခံစားရျခင္း ဒုကၡဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အသက္ေတြ ပုိ၍ႀကီးလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။ အပူရွိန္ကုိ စျပီးခံစားမိတယ္ဆုိတာ ေသျခင္းနီးလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
ဘ၀ဟာ ဒုကၡျဖစ္သလုိ ဒုကၡဟာ ဘ၀ရဲ့ အမွန္တရားျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ ျမတ္ဗုဒၶက မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ဘ၀၏ သေဘာသဘာ၀ကုိနားလည္ဖုိ႔ လူငယ္မ်ားအတြက္ ဥပမာေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ လူႀကီးမ်ားမွာလည္း အေျမာ္အျမင္၊ ရႈျမင္ေတြးေတာ့မႈ အခ်ဳိ႔ရွိၾကပါတယ္။ လူငယ္မ်ားသည္ သူတုိ႔ေျပာစကားကုိ ေျမ၀ယ္မက် နားေထာင္မယ္ဆုိလ်င္၊ အမွားမ်ားစြာကုိ ေရွာင္ရွားႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သိတာထက္ ပုိမုိလြန္ကဲစြာ သိျမင္နားေသာ ျမတ္ဗုဒၶကဲ့သုိ႔ ပညာရွိေသာ ပုဂၢဳိလ္မ်ားက ေပးတဲ့ အဆုံးအမၾသ၀ါဒကုိ အဆင္သင့္လက္ခံဖုိ႔တြက္ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ အရာ၀တၳဳမ်ားထဲမွာ ပုဂၢဳိလ္ေရးရာ အေတြ႔အႀကံဳရွိဖုိ႔ မလုိအပ္ဘူးဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ ဒီရုိးရွင္းတဲ့ ဥပမာက ေျပာျပေနပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘ၀ ႏွင့္ ၄င္း၏ ျပႆနာမ်ားကုိ ေရွာင္ရွားပုံ၊ ေရွာင္ရွားနည္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ ဘယ္သူမွ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ နည္းေပးလမ္းညႊန္ မသင္ျပေပးႏုိင္ဘူးဆုိတာရယ္၊ ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ အရာရာတုိင္းကုိ သိတယ္ဆုိတာကုိ အထင္မွား၊ အျမင္မွား မရွိသင့္ဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ လူႀကီးသူမမ်ား ႏွင့္ မိဘမ်ားက သူတုိ႔အျမင္မွာ မသင့္ေတာ္ေသာ ေသးငယ္တဲ့ အရာ၀တၳဳမ်ားကုိ မလုပ္ဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေျပာဆုိဆုံးမတဲ့အခါ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဟာ သူတုိ႔ေျပာစကားကုိ တေသြမတိမ္း လုိက္နာၾကရပါမယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ေလာကေရးရာ ဘ၀ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ စပ္လ်င္း၍ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ အယူအဆဆုိင္ရာ အသိပညာ ဗဟုသုတထက္ သူတုိ႔ရဲ့ ဘ၀ အသိေပး အေတြ႔အႀကံဳက ပုိမုိသာလြန္ေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မိဘမ်ားဟာ သူတုိ႔ရဲ့ သားသမီးမ်ားကုိ အႏၱရာယ္ရွိႏုိင္တဲ့ ေသးငယ္တဲ့ အရာ၀တၳဳမ်ားနဲ႔ အျခားေသာ အရာမ်ားကုိ မလုပ္ၾကဖုိ႔ အၿမဲတမ္း ဆုိဆုံးမေလ့ရွိၾကပါတယ္။
လူငယ္မ်ားဟာ လူႀကီးသူမမ်ားက ဆုိဆုံးမတဲ့ စကားမ်ားကုိ လ်စ္လ်ဴရႈၾကတဲ့အခါ၊ သူတုိ႔ရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ အေတြးအျမင္၊ နည္းလမ္းႏွင့္အညီ အရာရာတုိင္းကုိ ေလွ်ာက္လုပ္ၾကေတာ့တာပါပဲ။
တခါတုန္းက ျမတ္ဗုဒၶ ႏွင့္ သူ၏ တပည့္သာ၀ကမ်ားသည္ ရြာတစ္ရြာဆီသုိ႔ ေဒသစာရီလွည့္လည္ ၾကြသြားေတာ္မူခဲ့ၾကပါတယ္။ ထုိရြာမွာ ေနထုိင္ၾကသည့္ လူအခ်ဳိ႔က ျမတ္ဗုဒၶကုိ အမ်က္ေဒါသ ထြက္ေနၾကပါတယ္။ ထုိသူမ်ားသည္ ျမတ္ဗုဒၶကုိ စျပီးဆဲေရး အျပစ္တင္ၾကတဲ့အခါ၊ တပည့္သာ၀တုိ႔သည္ ဆဲေရးတုိင္းထြာျခင္းကုိ ေရွာင္ရွာဖုိ႔ ေနာက္တစ္ရြာကုိ ေဒသစာရီဆက္လက္ၾကြခ်ီဖုိ႔ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ေလွ်ာက္ၾကားေတာ္မူၾကပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ “ေနာက္ထပ္ေနရာ တစ္ခုမွာလည္း ဘယ္လုိ အေႏွာင့္ယွက္မ်ဳိးမွ ရွိလာမွာမဟုတ္ဘူးဆုိတဲ့ အာမခံခ်က္ရွိလား”ဟု ေမးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ထုိေနာက္ ျမတ္ဗုဒၶက ‘ျပႆနာ အေႏွာင့္ယွက္မ်ားကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္ဖုိ႔ အေ၀းသုိ႔ ေရွာင္ထြက္သြားျခင္းဟာ တုန္႔ျပန္ခ်က္ အေျဖတစ္ခုမဟုတ္ပါဘူး။ ငါတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔ရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လုိ ျပစ္မႈမ်ဳိးမွ မရွိဘူးဆုိတာ ခံစားသိရွိလ်င္၊ အျပစ္တင္ေျပာဆုိျခင္းသည္ ငါတုိ႔ထံသုိ႔ ဘယ္ေတာ့ လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ထုိေၾကာင့္ ဆဲေရးတုိင္းထြာသူမ်ားသည္ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ စိတ္ကုန္လာတဲ့အထိ အျပစ္တင္ေျပာဆုိဖုိ႔ ငါတုိ႔က သူတုိ႔ကုိ သနားသည္းခံၿပီး၊ ခြင့္လႊတ္ၾကရမယ္’ ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ျမတ္ဗုဒၶကုိ ဆဲေရးတုိင္းထြာ ျပစ္တင္ေျပာဆုိၾကတဲ့ ရြာသူရြာသားမ်ားသည္ ျမတ္ဗုဒၶ ႏွင့္ သူ၏တပည့္သာ၀ကမ်ားအထံေတာ္မွ ဘယ္လုိ တုန္႔ျပန္အျပဳအမူမ်ဳိးကုိမွ မရရွိခဲ့ၾကဘူးဆုိတာ သိရွိနားလည္ခဲ့ၾကတဲ့အခါ၊ ရက္အနည္းငယ္ၾကာျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သူတုိ႔ရဲ့ ဆဲေရးတုိင္းထြာမႈမ်ားကုိ ရပ္တန္႔ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ လူမ်ားက သူတုိ႔ရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္အညီ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ နည္းလမ္းမ်ားထဲမွာ တူညီတဲ့ အျဖစ္ပ်က္မ်ားကုိ ဘယ္လုိရႈျမင္သုံးသပ္ၾကတယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ နားလည္သိရွိႏုိင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ စိတ္က ျပႆနာမ်ားကုိ ဖန္တီးေနၾကတာပါပဲ။ သည္းခံမႈ၊ ခံႏုိင္ရည္ရွိမႈ ႏွင့္ နားလည္ျခင္းကုိ ထိန္းသိမ္းဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ စိတ္ကုိ တုိးတက္ေျပာင္းလဲထားမယ္ဆုိလ်င္၊ ေနာက္ထပ္ျပႆနာမ်ားကုိ ဖန္တီးဖုိ႔ ဘယ္လုိ အျဖစ္ပ်က္မ်ဳိးကုိမွ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သည္ အေရးတႀကီး ယူေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ျပႆနာေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ့ ကုိယ္ပုိင္ ဖန္တီးမႈေတြပါပဲ။ အျခားသူမ်ား၏ ဖန္တီးမႈမ်ား မဟုတ္ပါဘူး။
1 comments:
တကယ္ကိုတန္ဖိုးရိွတဲ့... စာပါ..ဘုရား
Post a Comment