အံ႔ဖြယ္(၈)ျဖာ သာသနာ

တခ်ိန္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရားသည္ နေဠ႐ုမည္ေသာ တမာပင္ရင္း၌ သီတင္းသုံးေနေတာ္မူ၏။ အဲဒီအခ်ိန္ခါမွာ ပဟာရာဒလို႔ေခၚသည့္ အသူရိန္က ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ေရာက္လာၿပီး “ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာ ရဟန္းေတာ္ေတြ ေမြ႔ေလ်ာ္ေနၾကတာ အဘယ္အံ့ဖြယ္ေတြရွိေနလုိ႔ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတာလဲ” ဟု သိလို၍ ေမးလို၍ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္သည္။

သို႔ပါေသာ္လည္း ျမတ္စြာဘုရားထံသုိ႔ ေရာက္လာသည့္အခါၾကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုန္းတန္ခိုး အာႏုေဘာ္ေတြ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ဘုန္းကံႀကီးမားပုံေတြကို ေတြ႔ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ေရွးဦးစြာ ေမးခြန္းမ်ားကို မေလွ်ာက္ထား၀့ံေပဘူး။
အဲဒါကို ျမတ္စြာဘုရားသိေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက ေရွးဦးစြာေမးေတာ္မူပါတယ္။ “ပဟာရာဒ အသူရိန္ …အသူရာတို႔သည္ သမုဒၵရာ၌ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကသည္။ ဘာအံ့ဘြယ္ေတြရွိ၍ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတာလဲ” ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေရွးဦးစြာ ေမးေတာ္မူတဲ့အခါက်မွ ပဟာရာဒ အသူရိန္က “သမုဒၵရာမွာ အံ့ဖြယ္ (၈)မ်ိဳး ရွိပါတယ္” ဟု ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ (၈)မ်ိဳးကို ေျဖၿပီးတဲ့အခါ ပဟာရာဒ အသူရိန္က ျမတ္စြာဘုရားကို ေလွ်ာက္ထားျပန္ပါတယ္။
“ျမတ္စြာဘုရား …ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ႀကီးမွာ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သားေတြ သာသနာေတာ္မွာေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတာ ဘာအံ့ဖြယ္ေတြရွိေနလို႔ ယခုလို ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတာလဲ ဘုရား ” ဟု ေလွ်ာက္ထားတဲ့အခါ ျမတ္စြာဘုရားက “ငါဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာလည္း အံ့ဖြယ္ရာ (၈)မ်ိဳး ရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ငါဘုရား၏ တပည့္သား ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ သာသနာေတာ္မွာ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနၾကတာပဲ” လို႔ ျမတ္စြာ ဘုရားက ျပန္၍ ေျဖၾကားလိုက္ပါတယ္။
သမုဒၵရာမွာ အံ့ဖြယ္(၈) ျဖာရွိသလို ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာလည္း အံ့ဖြယ္ (၈)ျဖာ ရွိတယ္လို႔ ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကို ျမတ္စြာဘုရားျပန္၍ ေျဖၾကားေတာ္မူတာပါဘဲ။
သမုဒၵရာရဲ႕ အံ့ဖြယ္ (၈)ျဖာႏွင့္ သာသနာေတာ္ႀကီး၏ အံ့ဖြယ္ (၈)ျဖာ တုိ႔ကို ဥပမာႏွင့္ ဥပေမယ် ႏႈိင္းယွဥ္၍ ျပထားတဲ့ေဆာင္ပုဒ္ကို ေရွးဦးစြာ ေဖာ္ျပပါမည္။

ေဆာင္ပုဒ္

အစဥ္နက္၀ွမ္း ၊ ကမ္းကိုမလြန္ ၊

ရြံဖြယ္ဆယ္ပစ္ ၊ တမည္ျဖစ္ျခင္း ၊

မယြင္းမတိုး ၊ ဆယ္မ်ိဳး ရတနာ ၊

ရသာဆားတူ ၊ ၾကီးသူေနရာ ၊

အံ့ရွစ္ျဖာ ။

၁။ အစဥ္နက္၀ွမ္း

မဟာသမုဒၵရာသည္ လက္ ၁-သစ္၊ ၂-သစ္က စၿပီးေတာ့ နက္သြားလိုက္တာ ယူဇနာေပါင္း ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တိုင္ေအာင္ အစဥ္အတိုင္းနက္သြားပါတယ္။
အဲဒီလိုပါဘဲ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာလည္း အက်င့္သိကၡာေတြဟာ အစဥ္အတိုင္း တျဖည္းျဖည္း နက္နဲ နက္နဲ ၊ သိမ္ေမြ႔ သိမ္ေမြ႔ သြားပါတယ္။

၂။ ကမ္းကိုမလြန္

သမုဒၵရာေရေတြဟာ ကမ္းေပၚလွ်ံတက္သြား၊ လြန္တက္သြားတယ္လို႔ မရွိေကာင္းသလို ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာလည္း ျမတ္စြာဘုရား ပညတ္ထားတဲ့ သိကၡာပုဒ္ေတြဟာ ကမ္းပါးေတြနဲ႔တူပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္သား သံဃာေတာ္ေတြက အသက္ဟူေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ မလြန္ၾကဴးၾကေပ။

၃။ ရြံဖြယ္ဆယ္ပစ္

သမုဒၵရာႀကီးထဲမွာ ဆင္ေသေကာင္ပုပ္၊ ျမင္းေသေကာင္ပုပ္ အစရွိေသာ အေကာင္ပုပ္ေတြက်လာတဲ့အခါ သမုဒၵရာလႈိင္း တံပုိးေတြက ကမ္းေပၚသို႔ ပုတ္တင္လိုက္သလို သာသနာေတာ္မွာလည္း ဆင္ေသပုပ္၊ ျမင္းေသပုပ္ေတြႏွင့္တူတဲ့ ဒုႆီလပုဂၢိဳလ္ေတြကို သာသနာေတာ္ႀကီးက အရွည္မထားပါဘူး။ သံဃာကအေပါင္းအေဖာ္မလုပ္ေတာ့ေပဘူ

း။ သာသနာေတာ္မွ ထုတ္ပစ္လိုက္တယ္။

၄။ တမည္ျဖစ္ျခင္း

သမုဒၵရာ၌ ေရေတြဟာ ဂဂၤါျမစ္မွေရ၊ ယမုံနာျမစ္မွေရ၊ အစိရ၀တီျမစ္မွေရ၊ သရဘူျမစ္မွေရ၊ မဟီျမစ္မွ ေရတို႔သည္ သမုဒၵရာထဲသို႔ေရာက္သြားတဲ့အခါ ခြဲျခားလို႔မရေတာ့ေပဘူး။ သမုဒၵရာေရပဲျဖစ္သြားၾကသလို ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္မွာလည္း မင္းမ်ိဳး၊ ပုဏၰားမ်ိဳး၊ ကုန္သည္မ်ိဳး၊ ဆင္းရဲသားမ်ိဳး စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးေပါင္းမ်ားစြာမွ သာသနာ့ေဘာင္သို႔ ၀င္လာၾကတဲ့အခါ ဤရဟန္းက မင္း၊ ဤရဟန္းက ပုဏၰား၊ ဤရဟန္းက ကုန္သည္၊ ဤရဟန္းက သူဆင္းရဲပဲလို႔ နာမည္အသီးသီး မခြဲျခားေတာ့ပါဘူး။
သာကီ၀င္မင္းသား ဘုရားသားေတာ္ရဟန္းပဲလို႔ တမည္တည္းျဖစ္သြားပါတယ္။ အဲဒီလိို တမည္တည္းျဖစ္သြားတာလည္း ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္မွာ အံ့ဖြယ္တမ်ိဳးပါပဲ။

၅။ မယြင္းမတိုး

ျမစ္ေတြမွ ေရစီး၀င္တာမ်ားလို႔၊ မိုးေတြက သိပ္ရြာလို႔ သမုဒၵရာေရေတြ တုိးတက္လာတယ္လို႔ မရွိသလို ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္မွာလည္း ေရတြက္လို႔မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္မ်ားတဲ့ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္ေတြ နိဗၺာန္သို႔စံ၀င္သြားၾကတဲ့အခါ နိဗၺာန္ႀကီးက က်ယ္သြားတယ္လို႔လည္း မရွိဘူး။ သာသနာပအခါမွာလည္းပဲ နိဗၺာနဓာတ္သို႔၀င္စံတဲ့ ရဟႏၱာပုဂၢိဳလ္ေတြမရွိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ နိဗၺာန္ၾကီးဟာ ျပန္က်ဥ္းသြားတယ္လို႔မရွိေကာင္းတာလည္း အံ့ဖြယ္ရာတခုပင္ျဖစ္ပါတယ္။

၆။ ဆယ္မ်ိဳးရတနာ

ဆယ္မ်ိဳးရတနာဆိုသည္မွာ မဟာသမုဒၵရာႀကီး၌ ရတနာအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ (ဆယ္မ်ိဳးေလာက္ ေရတြက္လို႔ရတယ္) ရွိေနတာလည္းပဲ အံ့ဖြယ္တခုျဖစ္သလို ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္မွာလည္း သတိပ႒ာန္တရား ၄-ပါး၊ သမၼပၸဓာန္တရား ၄-ပါး၊ ဣဒၶိပါဒ္ ၄-ပါး၊ ေဗာဇၩင္ ၇-ပါး၊ မဂၢင္ ၈-ပါး၊ ဗိုလ္ ၅-ပါး လို႔ေခၚတဲ့ရတနာအမ်ိဳးမ်ိဴး ရွိျခင္းသည္လည္း အံ့ဖြယ္တခုျဖစ္ပါတယ္။

၇။ ရသာဆားတူ

မဟာသမုဒၵရာႀကီး၌ ေရတို႔၏ အရသာသည္ ဆားငံအရသာတစ္မ်ိဳးတည္းပင္ ရွိသကဲ့သို႔ ျမတ္စြာဘုရား၏သာသနာေတာ္မွာလည္း ကိေလသာတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ျခင္း အရသာတည္းဟူေသာ ၀ိမုတၱိရသ အရသာတစ္မ်ိဳးတည္း ရွိျခင္းသည္လည္း အံ့ဖြယ္တခုျဖစ္ပါတယ္။

၈။ ႀကီးသူေနရာ

ႀကီးသူေနရာ ဆိုသည္မွာ သမုဒၵရာအတြင္းက တိမိဂၤလ စသည့္ အလြန္ႀကီးေသာ ငါးႀကီးေတြ ေနရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း သမုဒၵရာၾကီး၏ အံ့ဖြယ္ တခုျဖစ္သလို ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္မွာလည္း မဂၢ႒ာန္ ၄-ေယာက္၊ ဖလ႒ာန္ ၄-ေယာက္ဟူေသာ ၾကီးသူတို႔ေနရာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း သာသနာေတာ္ရဲ႔ အံ့ဖြယ္ တခုပင္ျဖစ္သည္ ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေျဖၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ (အံ-၃၊ ၄၂၊ ၄၃)